Autor: Karol Kępka
W Europie, a nawet w świecie istnieje wyraźna tendencja
do zmierzania ku zwiększeniu udziału zainteresowanych obywateli oraz ich grup w
procesie decyzyjnym jeżeli chodzi o postępowanie administracyjne, które dotyczy
ochrony środowiska. Istnieją różnego rodzaju narzędzia, które aktywizują
społeczeństwo, zapobiegają obojętności na publiczne kwestie, sprawiają, że
rozwija się idea obywatelskiego społeczeństwa, a także sprawiają powstanie
zaufania w relacjach administracja publiczna – obywatel. Takim narzędziem są m.
in. konsultacje społeczne. Ich celem jest pozyskanie jak najszerszej opinii
obywateli na określony temat. Istotna w tej kwestii jest Konwencja z Aarhus z
dn. 25 czerwca 1998r. o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w
podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących
środowiska. Została ona ratyfikowana przez Polskę 31 grudnia 2001r. Powyższa
konwencja przewiduje prawo do udziału społeczeństwa w ochronie środowiska.
Aby prawo do udziału społeczeństwa w ochronie środowiska
było aktywne, na samym początku postępowania administracyjnego, organ
administracji musi określić jak bardzo szeroki jest krąg jego uczestników.
Zgodnie z art. 28 Kodeksu postępowania administracyjnego stroną
jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo
kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek.
Pojęcie interesu prawnego
nie zostało w przepisach kodeksu postepowania administracyjnego wprost
zdefiniowane, dlatego warto przytoczyć słowa J. Borkowskiego, który to pojęcie
definiował jako „publiczne prawo podmiotowe, rozumiane jako przyznanie przez
przepis prawa jednostce konkretnych korzyści, które można realizować w
postępowaniu administracyjnym, bo orzeka się o nich przez wydanie decyzji
administracyjnej. Cechami tego interesu będzie to, że jest on indywidualny,
konkretny, aktualny i sprawdzalny obiektywnie, a jego istnienie znajduje
potwierdzenie w okolicznościach faktycznych, będących przesłankami zastosowania
przepisu prawa materialnego”.
Gdy
mamy do czynienia z postępowaniem administracyjnym, które wymaga udziału
społeczeństwa, chęć uczestnictwa mogą wyrazić również organizacje mające na
celu ochronę środowiska tj. organizacje ekologiczne. Jest to taka organizacja,
której statutowym celem jest ochrona środowiska. Jest to pewnego rodzaju
organizacja społeczna. Taka organizacja może występować z żądaniem wszczęcia
postępowania lub dopuszczenia jej do udziału jeżeli uzasadnione jest to
interesem społecznym lub jej założeniami statutowymi. Organizacje społeczne to organizacje zawodowe,
samorządowe, spółdzielcze i inne organizacje społeczne. Powinna ona zawierać
następujące cechy: trwałość celów i struktur, samodzielność organizacji,
zrzeszenie obywateli, dobrowolność uczestnictwa, odrębność struktury od państwa.
Jeżeli
już dojdzie do tego, że organizacja ekologiczna zostanie dopuszczona do
postepowania administracyjnego, występuje w tym postępowaniu na prawach strony,
jednakże nie będzie ona adresatem rozstrzygnięcia owego postępowania. Jeżeli
zaś nie zostanie dopuszczona, wtedy przysługuje takiej organizacji zewnętrzny
akt procesowy jakim jest zażalenie. Jeżeli zaś organizacja ekologiczna nie
brała udziału w postępowaniu administracyjnym, może złożyć skargę od decyzji
organu administracji do sądu administracyjnego, jeżeli decyzja ta stanowiła o
odmowie uczestnictwa organizacji ekologicznej, a sprawa wymagała udziału
społeczeństwa, ale tylko wtedy, gdy jest to uzasadnione celami statutowymi tej
organizacji.